Waarom ik uurtarieven en projectprijzen hanteer

Schrijven is schrappen. Editen en aanscherpen is een belangrijk onderdeel van het schrijfproces. Daarnaast is er de verdieping in je verhaal: de research. Voor wie schrijf je het? Wat is het doel? En het vooronderzoek naar je onderwerp, naar de beste zoekwoorden. Dat is waarom ik geen prijs per woord hanteer. Alles wat ik net opsom, wordt in een woordprijs niet meegerekend en is misschien wel het belangrijkste voor een kwalitatief product.

Het schrijven is een onderdeel van het totale schrijfproces. Continu aanscherpen, waarbij ook nog eens de delete-button je beste vriend is. Niet alleen omdat de aandachtspanne van de lezer steeds korter wordt, maar ook omdat het je dwingt boeiender te schrijven zodat je doelgroep het tot het laatste leesteken interessant vindt.

Krijg je per woord betaald, dan is bovenstaande een groot probleem. Passief taalgebruik levert je extra woorden per zin op. Al die hulpwerkwoorden en herhalingen die je normaliter had geschrapt betekenen nu hogere cijfers op je factuur en bankrekening.

‘Wat is je woordtarief?’

Aan het begin van mijn schrijfcarrière kwam het vaker voor: het woordtarief. Een enkele keer krijg ik de vraag ernaar wel. Mijn antwoord: ‘Dat heb ik niet’. Om alle redenen die ik hierboven omschreef. Als ik er wel aan begin, dan schiet ik er zelf bij in. Hoe graag ik ook een mooie opdrachtgever een killertekst gun, ik gun mezelf meer dan droog brood.

‘Even een tekstje schrijven’

Natuurlijk snap ik dat een opdrachtgever wil weten waar hij aan toe is. Op basis van de omvang en complexiteit van de opdracht geef ik een inschatting. Daarnaast geef ik in de offerte met de inschatting aan wat deze uren inhouden. Is het inclusief feedbackverwerking? Zitten er zoekwoordsuggesties bij of lever ik meerdere koppen aan?

‘Jij bent handig met tekst, jij kan wel even een tekstje schrijven, toch?’ Laat dat ‘even’ maar weg. Als je kwaliteit wilt, tenminste. Een uurtje over het uitwerken van een interview? Dat ligt aan het onderwerp, het doel van de uitwerking en het kanaal waarop je publiceert. In elk geval wil je de lezer geboeid houden tot het einde. Een uur is aan de krappe kant als het om meer dan een paar alinea’s gaat, ook als je meer ervaring hebt en je schrijfsnelheid hoog ligt.

De goedkoopste tekstschrijver

Ik ben NIET de goedkoopste tekstschrijver omdat ik een uurtarief hanteer. En zelfs als je naar uurtarieven kijkt, ben ik ook vast niet de goedkoopste. Daarmee koop je dus niet alleen de tekst, maar ook alle voordelen van de kwalitatieve tekst die ik op maat voor jou maak. Je koopt mijn expertise en alle jaren ervaring die daarbij horen.

Ik geef een projectprijs, gebaseerd op een uurtarief. Dat uurtarief zie je op mijn offerte en is afhankelijk van de gevraagde input die ik tijdens een intake ophaal.

Een hoger tarief hebben dan een ander vond ik voorheen lastig. Prijs ik mezelf niet uit de markt? Misschien wel. Is wat ik lever het waard? Zeker!

Goed inschatten

Natuurlijk schat ik een project wel eens verkeerd in. Soms ben ik er minder lang mee bezig. Ik heb een flow te pakken, wordt niet gestoord en alle woorden die ik tik zijn ineens raak. Topdag! Heerlijk. Ze zijn echter schaars. Als het veel scheelt, breng ik minder in rekening. Zo ben ik dan ook wel weer.

Ook zijn er de andere dagen, dat ik langer bezig ben dan ingeschat. Ai, dat is balen voor mij. Ik breng netjes de afgesproken uren in rekening of ga in gesprek met de opdrachtgever. Maar meestal het eerste. De uren “eigen tijd” die ik er dan in steek zie ik als lesgeld voor mezelf. Gelukkig voor mij komen deze lesuren als ervaren schrijver minder vaak voor dan in mijn beginjaren.